บทที่ 272 ฉันคาดหวังกองทัพโคลน

ฉันจ้องมองสเปกเตอร์ ความรู้สึกขยะแขยงแล่นพล่านขึ้นมาตามสันหลัง

“ฉันไม่ชอบเห็นหน้าแกที่สวมหน้าคนอื่น” ฉันพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาไร้ความรู้สึก

มุมปากของสเปกเตอร์กระตุกขึ้นคล้ายกับกำลังขบขัน

“ที่จริงแล้ว” เขาแก้ “พวกนั้นต่างหากที่สวมหน้าของข้า”

“คนของฉันอยู่ที่ไหน” ฉันถามเข้าประเด็นทันที ไม่มีประโยชน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ