บทที่ 56 อาหารเช้ากับนักฆ่า

เสียงเคาะเบาๆ ที่ประตูห้องสวีทของโรงแรมปลุกฉันจากการหลับตื้นๆ ฉันกลับมาขึ้นเตียงเมื่อหลายชั่วโมงก่อนหลังจากแอบออกไปข้างนอกตอนเที่ยงคืน โดยระวังไม่ให้อีธานที่ดูเหมือนจะหลับอยู่บนโซฟาตื่น

ฉันได้ยินเสียงของคอนเนอร์ลอดผ่านประตูห้องนอนที่แง้มอยู่ “ท่านครับ ผมต้อง—”

“ยังไม่ใช่ตอนนี้” อีธานตัดบทเขาอย่างห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ