บทที่ 57 การเจรจาอันตราย

ฉันจิบน้ำส้มแล้วโน้มตัวไปหาอีธาน “นี่คุณรู้ไหม” ฉันพูดสบายๆ “ผู้ชายหัวล้านโต๊ะหลังคุณไปสองโต๊ะน่ะ เขามองคุณตาไม่กะพริบตั้งแต่เรามานั่งแล้วนะ มือขวาของเขาขยับไปแถวเสื้อแจ็กเก็ตตลอดเลย...ฉันเดาว่าคงเป็นซองปืนที่ซ่อนอยู่ข้างใน”

สีหน้าของอีธานไม่เปลี่ยน แต่ดวงตาของเขาหรี่ลงเล็กน้อย แทนที่จะหันไปมอง เขาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ