บทที่ 3 ตอนที่3

ตอนที่3

@Big night คลับ

เอี๊ยด!

เสียงของรถสปอร์ตคันหรูสีดำมันวาวที่มีอยู่เพียงไม่กี่คันในโลกนี้ ถูกขับมาด้วยความเร็วประมาณหนึ่งก่อนที่จะจอดสนิทที่ลานจอดรถของคลับขนาดใหญ่ใจกลางกรุงเทพฯ

โดยที่คนขับอย่างสิงหราชก็ยังคงมีอารมณ์หงุดหงิดตั้งแต่คฤหาสน์หรูของตัวเองจนถึงณ.ตอนนี้

เขาพ่นลมหายใจออกมาหนักๆดันลิ้นไปกับกระพุ้งแก้ม ทว่าก็ยังไม่ได้คิดอะไรไปมากกว่านั้น จัดการดับรถยนต์เปิดประตูลงจากรถในทันที

"มานานแล้ว" สิงหราชเอ่ยเสียงเรียบเลิกคิ้วถามการันต์เลขาคนสนิทที่มายืนรออยู่ก่อนแล้วด้วยใบหน้าเรียบนิ่งไร้ความรู้สึก

ซึ่งการันต์ที่อยู่ในชุดสูทเต็มยศก็ก้มหัวเคารพผู้เป็นเจ้านาย

"สักพักแล้วครับ" การันต์เอ่ยเสียงเรียบ ใบหน้าของเขาไม่ต่างจากเจ้านายหนุ่มของตัวเองแม้แต่น้อย

การันต์คือเลขาคนสนิทเพียงคนเดียวของสิงหราชที่นิสัยคล้ายๆกับเจ้านายตัวเอง เพียงแต่มีความเห็นอกเห็นใจคนอื่นมากกว่าสิงหราชนิดหน่อย

เขาเป็นคนที่รู้ใจสิงหราชในทุกๆเรื่องไม่ว่าจะเป็นเรื่องงานหรือเรื่องส่วนตัว เพียงแค่สิงหราชกระดิกนิ้วเขาก็เข้าใจสิ่งที่เจ้านายต้องการแล้ว

"ทีหลังไม่ต้องมารอตรงนี้ก็ได้เข้าไปรอข้างใน"

"ผมรอตรงนี้ดีกว่า อีกอย่างมันเป็นหน้าที่ครับ"

"ถ้าอย่างนั้นก็ตามใจ" พูดจบสิงหราชก็โยนกุญแจรถในมือไปให้กับเลขาคนสนิท ซึ่งการันต์ก็รับพร้อมกับจับมันยัดใส่ในกระเป๋ากางเกงตัวเองทันที

หลังจากนั้นสิงหราชก็ก้าวเท้าเดินโดยการันต์ก็เดินตามหลังเจ้านายหนุ่มเว้นระยะพอสมควร

"พวกมันอยู่ไหน?" ริมฝีปากหยักถามถึงเพื่อนสนิทอีกสองคนที่นัดมาเจอกันในวันนี้

"ที่เดิมครับ โซนวีไอพี ชั้นสาม"

"..........." สิงหราชไม่ได้พูดอะไรฟังแบบนิ่งๆพร้อมกับสาวเท้าเดินตรงไปเรื่อยๆ จนเกือบจะถึงประตูทางเข้า

"วันนี้นายต้องการปลดปล่อยหรือเปล่าครับ?" เลขาคนสนิทเอ่ยถามด้วยความรู้ใจ เพราะเกือบทุกครั้งหลังจากที่แยกย้ายกับเพื่อนสนิทแล้วสิงหราชก็มักจะต้องการปลดปล่อย

และมันก็เป็นหน้าที่ของเขาที่จะต้องจัดหาเด็กให้กับเจ้านายหนุ่มเพื่อระบายความใคร่

"อืม จัดการด้วย" นานนับหลายวินาทีกว่าสิงหราชจะตอบกลับ เสี้ยววินาทีหนึ่งจู่ๆก็มีใบหน้าจิ้มลิ้มของคนที่อยู่ที่คฤหาสน์ก็แว๊บเข้ามาในสมอง

ทำให้สิงหราชรู้สึกสับสนอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่เข้าใจความคิดและความรู้สึกตัวเอง แต่สุดท้ายก็บอกให้เลขาคนสนิทจัดหาเด็กให้ด้วยความเคยชิน

"ครับ" ถึงจะแอบแปลกใจกับอาการที่ดูลังเลของเจ้านายหนุ่ม ที่เขาแทบไม่เคยเห็นมาก่อน

แต่การันต์ก็ตอบรับพร้อมกับล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกง หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาต่อสายหาใครคนหนึ่งคุยเพียงไม่กี่วินาทีก็กดตัดสายก้าวเท้ายาวๆตามเจ้านายหนุ่มไปในทันที

".........." สิงหราชก้าวเท้าเข้าไปในคลับหรูชั้นล่างสุด โดยมีการันต์เดินตามหลังเว้นระยะห่างพอสมควร

ทันทีที่สิงหราชก้าวเท้าเข้าไปด้านในก็เรียกสายตาและเสียงกรี๊ดกร๊าดจากสาวๆที่อยู่ภายในคลับได้อย่างดี บางคนตั้งใจมาเที่ยว แต่บางคนก็ตั้งใจมาหาหนุ่มโสดหล่อรวยอย่างเช่นสิงหราชโดยเฉพาะ

สาวๆที่สิงหราชเดินผ่านต่างส่งสายตายั่วยวน ทว่าใบหน้าหล่อคมคายก็เรียบนิ่งไม่สนใจสาวๆคนไหนเป็นพิเศษเลยสักคน

สิงหราชตามด้วยการันต์เดินขึ้นไปยังชั้นสองเพื่อจะไปโซนวีไอพีชั้นสาม

โดยไม่รู้เลยว่าอีกมุมหนึ่งของคลับแห่งนี้จะมีหญิงสาวที่แต่งตัวเปรี้ยวจี๊ด ด้วยชุดเกาะอกสีแดงกับกระโปรงที่สีเดียวกันยกแอลกอฮอล์ขึ้นมาจิบอย่างมีจริต ริมฝีปากที่เคลือบไปด้วยลิปสติกสีแดงสดแสยะยิ้มร้ายกาจมองแผ่นหลังกว้างของสิงหราชไปตลอด

"กว่าจะเสด็จมาได้นะครับท่านประธาน"

เสียงกระแนะกระแหนของเขตดังขึ้นทันทีที่สิงหราชเปิดประตูเข้ามาในห้องวีไอพี

ก่อนที่เขาจะทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาฝั่งตรงข้ามกับเขต โดยที่การันต์ก็เดินไปหยุดยืนอยู่ตรงมุมห้องด้วยท่าทางเรียบนิ่ง

"............" สิงหราชไม่ได้สนใจคำกระแนะกระแหนของเขตแม้แต่น้อย เขายื่นมือไปคว้าแก้วเหล้าจากเพื่อนที่พึ่งจะชงแล้วยกขึ้นมาจิบ ก่อนจะเอ่ยถามถึงเพื่อนสนิทอีกคนที่ไม่ได้อยู่ภายในห้อง "ไอ้กายมันหายหัวไปไหน?"

"ไปคั่วกับสาวในห้องน้ำชั้นล่าง เสร็จแล้วก็คงขึ้นมา มึงก็รู้มันเห็นเป็นผู้หญิงเป็นไม่ได้"

"ทำเป็นไปว่ามัน มึงก็ไม่ต่างกับมันนะ" พูดพร้อมกับยกเหล้าในมือขึ้นมาจิบอีกครั้ง

"ไม่เหมือนกันไหม เห็นแบบนี้กูก็เลือกนะ กูจะเอาเฉพาะคนที่ชอบจริงๆ ป้องกันอย่างดี ไม่ได้เอาดะไปทั่วแบบที่มันเป็น"

"..........." สิงหราชไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่แสยะยิ้ม มือหนาควงแก้วเหล้าในมือเล่นไปมา จนกระทั่งประตูห้องถูกผลักเข้ามา

"กูไม่อยู่แป๊บเดียวมึงนินทากูดังออกไปนอกห้องเลยนะไอ้เขต มีเพื่อนแบบนี้กูต้องดีใจไหมวะ" กายเอ่ยด้วยน้ำเสียงไม่จริงจังมากนัก ซึ่งเขตก็ยักไหล่ไม่สนใจ

ก่อนที่กายจะก้าวเท้ายาวๆเดินมาทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟาข้างๆกับเขตตรงข้ามกับสิงหราช

"มึงก็พูดเกินไปไอ้กาย กูได้นินทาที่ไหน พูดเรื่องจริงทั้งนั้น"

"เหอะ!" กายแค่นเสียงหัวเราะก่อนที่จะยื่นมือไปคว้าแก้วเหล้าของตัวเองขึ้นมาจิบ มองตรงไปที่สิงหราชที่อยู่ในท่าทีสบายๆ "มึงเจอหรือยัง?"

"ใคร...?" สิงหราชเอ่ยพร้อมกับเลิกคิ้วเป็นเชิงถาม มือหนายังคงจับแก้วเหล้าควงเล่นไปมา

"แอลลี่ แฟนเก่ามึง"

"........." สิงหราชชะงักมือในทันทีที่จะยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม เมื่อได้ยินชื่อของแฟนเก่าออกจากปากของเพื่อน

แต่มันก็แค่เสี้ยววินาทีเท่านั้นสุดท้ายเขาก็กระดกเหล้าในแก้วจนหมดไม่สนใจรสขมของมัน

"ยังลืมไม่ได้" เขตเอ่ยถามเมื่อเห็นสิงหราชชะงักไปก่อนหน้านี้

"แสดงว่ามึงยังรักเธอมาก" เป็นเสียงของกายเอ่ยขึ้นบ้างเมื่อเห็นสิงหราชยังคงนิ่ง

"ไม่ใช่ความรัก แต่เป็นความแค้น" พูดพร้อมกับออกแรงบีบไปที่แก้วใสในมือ ก่อนที่จะกระแทกแก้ววางไว้บนโต๊ะยันตัวลุกขึ้นยืนเต็มความสูง

"พวกมึงกินกันไปก่อน กูขอตัวไปสูบบุหรี่แป๊บ" พูดจบก็เปิดประตูเดินออกไปจากห้องวีไอพี โดยที่การันต์ก็เดินตามออกมาด้วย แต่เขาทิ้งระยะห่างให้เจ้านายพอสมควร

สิงหราชเดินลงมายังชั้นหนึ่งของคลับ ก่อนที่จะเดินเบี่ยงไปยังโซนสูบบุหรี่ที่ทางคลับจัดเอาไว้ให้ จัดการล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบพ่นควันขาวฟุ้งไปในอากาศ

แผ่นหลังใหญ่พิงไปกับผนังปูนสีขาวสะอาดดวงตาคมกริบค่อยๆปิดสนิทลงช้าๆ นึกถึงความเจ็บปวดเจียนตายชนิดที่ไม่เป็นผู้เป็นคนเมื่อสองปีก่อน

เขาคบกับแอลลี่ตั้งแต่เรียนมหาลัย ตอนนั้นเขาเรียนอยู่ปีสามส่วนแอลลี่นั้นอยู่ปีหนึ่ง เธอเข้ามาจีบเขาก่อน เขาเห็นว่าน่ารักเลยลองเปิดใจคบดู จากความชอบก็ก่อเกิดเป็นความรัก

หลังจากนั้นเขาก็คบกับแอลลี่มาเรื่อยๆมีทะเลาะกันบ้างเป็นครั้งคราวตามประสาคนรักทั่วไป

เขารักแอลลี่มาก ไม่ว่าเธอจะอยากได้อะไรเขาจะหามาให้หมด เอาใจแอลลี่ในทุกๆอย่าง ไม่ว่าแอลลี่จะพูดอะไรเขาก็เชื่อหมด

แต่สาเหตุที่ทำให้เขาต้องเลิกกับแอลลี่ก็เพราะว่าเธอไม่รู้จักพอ หักหลังเขาแอบไปคบกับฝรั่งตาน้ำข้าว

และที่ทำให้เขาแค้นที่สุดๆก็คือเธอเอาฝรั่งตาน้ำข้าวคนนั้นมานอนในคอนโด ที่เขาซื้อให้เป็นของขวัญวันเกิดของเธอ

"คิดอะไรอยู่คะ คิดถึงเรื่องเก่าๆของเราอยู่หรือเปล่าคะใหญ่"

น้ำเสียงที่คุ้นเคยดังขึ้นทำให้สิงหราชลืมตาขึ้นทันที ใบหน้าและแววตาเรียบนิ่งแปรเปลี่ยนเป็นโกรธจัดภายในเสี้ยววินาที เมื่อเห็นอดีตแฟนเก่าอย่างแอลลี่ยืนอยู่ตรงหน้า

"............" สิงหราชไม่ได้พูดอะไร เขายกบุหรี่ขึ้นมาอัดเข้าปอดแบบหนักๆปล่อยควันขาวฟุ้งไปในอากาศ ก่อนที่จะโยนบุหรี่ที่คีบอยู่ลงไปกับพื้นพร้อมกับใช้เท้าเหยียบจนดับ

กำลังจะก้าวเท้าเดินออกจากจุดที่ยืนอยู่ อยากจะมองคนตรงหน้าเป็นแค่ธาตุอากาศ ทว่ามือเล็กๆของแอลลี่ก็คว้าหมับเข้าที่แขนของเขาซะก่อน

สิงหราชเบนสายตาลงไปมองข้อมือที่ถูกจับเอาไว้ เขากัดฟันแน่นจนเห็นสันกรามเด่นชัด เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกดต่ำ "ปล่อย"

"ใหญ่ไม่คิดถึงแอลลี่เหมือนที่แอลลี่คิดถึงใหญ่เหรอคะ" แอลลี่พูดด้วยน้ำเสียงอ่อน แสร้งตีสีหน้าเศร้าเพื่อให้สิงหราชเกิดความสงสาร อย่างที่เคยทำ สมัยเขายังรักเธอหัวปักหัวปำ

"คิดสิ" สิงหราชพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง ท่าทีของเขาเปลี่ยนไปในพริบตา และนั่นก็ทำให้แอลลี่ที่ตีสีหน้าเศร้าอยู่นั้นยิ้มออก

"คิดว่าจะฆ่าผู้หญิงร่านสำส่อนอย่างเธอยังไงดี"

พรึ่บ!

สิงหราชสะบัดมือออกจากการเกาะกุม ยื่นมือไปคว้าที่ต้นแขนของแอลลี่พร้อมกับเหวี่ยงตัวเธออย่างแรง จนแผ่นหลังไปกระแทกผนังสีขาวสะอาด ใบหน้าสาวลูกครึ่งบิดเบี้ยวไปด้วยความเจ็บ ก่อนที่จะโดนมือใหญ่ตรงเข้ามาบีบที่คอเล็กอย่างแรง

"แค่ก! แค๊กๆ ยะใหญ่ ปล่อย...ฮึก ปล่อยแอลลี่นะคะ แอลลี่หายใจไม่ออก" น้ำเสียงแหบพร่าถูกเปล่งออกมาจากริมฝีปากที่เคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดของแอลลี่ ขณะที่เธอก็ดิ้นทุรนทุรายมือเล็กทั้งสองข้างพยายามแกะมือใหญ่ของสิงหราชออก

"ผมเคยบอกคุณว่ายังไงแอลลี่ จำคำพูดผมวันนั้นไม่ได้"

"จำได้ค่ะ...จำได้ แอลลี่จำที่ใหญ่พูดได้ดีทั้งหมด" แอลลี่เอ่ยออกมาด้วยความยากลำบาก

จำได้สิ ทำไมเธอจะจำไม่ได้ จำได้ทุกๆคำพูดของสิงหราชในวันนั้นเธอจำได้หมดนั่นแหละ เขาบอกกับเธอว่า

อย่ามาเจอกันอีก แต่ถ้าบังเอิญเจอก็ทำเป็นเหมือนคนไม่รู้จักกัน อย่ามาวุ่นวายกับเขา เพราะถ้าเขาทนไม่ได้เขาอาจจะเผลอฆ่าเธอระบายแค้น

แต่แล้วยังไง ตอนนี้เธอก็ไม่มีทางเลือกมากนักหรอก อยู่แบบนี้เธอก็ตายเหมือนกันนั่นแหละ

สักวันไอ้ผัวฝรั่งของเธอก็ต้องมาตามหาเธอจนเจอ และมันก็ต้องจับเธอไปทุบตีทำร้ายเธออีก หรือไม่ก็ส่งไปขายตัวอย่างที่มันเคยทำ

แต่ถ้าเธอตามง้อสิงหราชได้สำเร็จ ทำให้เขารักเธอหัวปักหัวปำแบบเมื่อก่อน ยังไงเขาก็ต้องจัดการไอ้ผัวฝรั่งให้เธอแน่ แถมยังจะได้เสพสุขกับเงินทองมากมายที่เขาปรนเปรอให้กับเธออีก

"แล้วกลับมาทำไม อยากจะตายมากนักใช่ไหม?"

"แอลลี่รักคุณนะคะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ไหมคะ แอลลี่จะไม่ทำตัวเหมือนเดิมอีกแล้ว แอลลี่จะมีแค่คุณค่ะ อีกอย่างคุณก็ไม่มีใครไม่ใช่เหรอคะ"

"เหอะ! น่าสมเพช สกปรกสิ้นดี"

"นะคะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะคะ แอลลี่สัญญาว่าแอลลี่จะไม่ทำให้คุณเสียใจอีกแล้ว"

"คุณฝันอยู่หรือไงแอลลี่ คุณจะเลิกยุ่งกับผมไหม?"

"ไม่ค่ะใหญ่ เรากลับมาเป็นเหมือนเดิมกันเถอะนะคะ ใหญ่ขา...แอลลี่จะหายใจไม่ออก แค๊ก! แค๊ก!" ทันทีที่แอลลี่พูดคำว่าไม่ออกมา

สิงหราชก็เพิ่มแรงบีบให้แรงขึ้นทันที และนั่นก็ทำให้แอลลี่ดิ้นพล่านเธอพยายามแกะมือของสิงหราชออก กระเสือกกระสนที่จะมีลมหายใจอยู่

ทว่าสิงหราชก็ไม่ยอมปล่อยความโกรธจัด ทำให้เขาควบคุมสติตัวเองไม่อยู่จนกระทั่ง

กรี๊ด!!!

"ช่วยด้วยคะมีคนจะฆ่าคนอยู่ตรงนี้" เสียงกรีดร้องของผู้หญิงจำนวนหนึ่งดังขึ้น พร้อมกับเสียงโวยวายร้องให้คนช่วย

ทำให้สิงหราชมีสติกลับคืน เขาปล่อยมือออกจากคอของแอลลี่ ทำให้เธอทรุดตัวลงไปกับพื้นพร้อมกับสูดอากาศเข้าไปในปอด

และนั่นเป็นจังหวะเดียวกับที่การันต์แอบแว่บไปคุยโทรศัพท์และกลับมาหาเจ้านายหนุ่มพอดิบพอดี

"มีอะไรกันครับนาย คุณแอลลี่!!!" ทันทีที่การันต์เห็นแอลลี่ก็กระจ่างในทันที รู้ดีว่าแอลลี่คือแฟนเก่าของเจ้านายหนุ่ม "จะให้ผมจัดการยังไงดีครับนาย"

"ปล่อยไป" สิงหราชหมายถึงแอลลี่ เธอเกือบเอาชีวิตไม่รอดขนาดนี้ คงไม่กล้าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเขาอีก "ผู้หญิงที่เห็นเหตุการณ์เมื่อกี้ ใช้เงินปิดปากให้สนิท"

"ครับ"

"เคลียร์ทุกอย่างให้เสร็จ กูจะไปรอที่รถ จัดการบอกไอ้สองคนนั้นด้วย" จบคำพูดสิงหราชก็เหลือบสายตาไปมองแอลลี่เพียงนิด ก่อนที่เขาจะเดินตรงออกจากจุดนี้ไป

@คอนโด สิงหราช

"เธอรออยู่ในห้องแล้วครับ" การันต์เอ่ยบอกเจ้านายหนุ่มทันที ที่เดินมาหยุดยืนอยู่หน้าห้องๆหนึ่งภายในคอนโดแห่งนี้

สิงหราชซื้อห้องของคอนโดแห่งนี้เอาไว้จำนวนสองห้อง ห้องแรกอยู่ชั้นสูงสุดเขาซื้อเอาไว้เป็นที่อยู่อาศัยเป็นครั้งคราว ช่วงไหนที่งานยุ่งเขาก็จะพักที่คอนโดแห่งนี้ แต่ส่วนมากก็มักจะกลับไปนอนที่บ้านสะมากกว่า

ส่วนอีกห้องก็คือชั้นล่างสุด ที่เขายืนอยู่ณ.ขณะนี้ ห้องที่ไร้การตกแต่งใดๆ แต่ซื้อเอาไว้เพื่อบำบัดความใคร่เวลาอยากมีเซ็กส์เท่านั้น

"อืม" สิงหราชตอบการันต์เพียงแค่นั้น จัดการเปิดประตูเข้าไปในห้องพร้อมกับปิดในทันที เขาเดินเข้าไปในห้องนอน ก็พบกับหญิงสาวคนหนึ่งเธอแต่งตัวเซ็กซี่อวดทรวดทรงองค์เอวกับหน้าอกขนาดใหญ่

เมื่อเห็นสิงหราชเธอก็ยันตัวลุกขึ้นยืนเดินตรงเข้ามาหาเขาในทันที นิ้วเรียวสวยกรีดเบาๆที่แผงอกแกร่งด้วยท่าทียั่วยวน

"เริ่มกันเลยไหมคะ?"

"อืม" สิงหราชครางรับในลำคอ ก่อนจะเขยื้อนตัวเดินตรงไปนั่งที่เตียงนอนด้วยท่าทีสบายๆ

มองหญิงสาวตรงหน้ากำลังเปลื้องผ้าออกทีละชิ้นอย่างยั่วยวน ก่อนที่เธอจะเดินตรงมาคุกเข่าอยู่ตรงหน้าเขา มือเรียวค่อยๆลูบแผงอกเบาๆพร้อมกับเลื่อนมาปลดกระดุมเสื้อทีละเม็ด

สิงหราชค่อยๆเขยื้อนเปลือกตาให้ปิดสนิทอย่างช้าๆ รอรับการปรนเปรอจากหญิงสาวสุดเซ็กซี่ตรงหน้า

ทว่าพอเปลือกตาปิดสนิทเท่านั้นภาพใบหน้าจิ้มลิ้มของคนที่เขาเพิ่งรังแก ก่อนที่จะออกจากคฤหาสน์มาก็ฉายขึ้นมาในหัว

และพอรู้ตัวอีกทีเขาก็ผลักผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าออกห่างจากตัวเขาอย่างแรง ซึ่งหญิงสาวตรงหน้าก็ร้องออกมาด้วยความเจ็บและตกใจ

"แต่งตัวให้เรียบร้อย แล้วไปรับเงินที่เลขาของฉันที่ยืนอยู่หน้าห้อง"

"ทำไมล่ะคะ เอ่อ..."

"ทำตามที่ฉันสั่ง รีบออกไปจากห้องฉันซะ"

"ค่ะๆ" หญิงสาวรีบทำตามที่สั่งเมื่อสิงหราชแค่นเสียงดุ เธอหยิบเสื้อผ้าที่ตกอยู่ที่พื้นมาสวมใส่ในทันทีและรีบเปิดประตูเดินออกจากห้อง

"ยัยตัวแสบ เธอเล่นของใส่ฉันหรือไงกัน ทำไมในหัวฉันมันมีแต่หน้าเธอ" สิงหราชพูดด้วยท่าทางและอารมณ์ที่หงุดหงิด

เขาเปิดประตูออกจากห้องนี้ขึ้นไปยังชั้นสูงสุดของคอนโดเพื่อที่จะไปห้องพักผ่อนส่วนตัว หยิบเหล้าชั้นดีออกมาดื่มระบายความกลัดกลุ้มในใจ