บทที่ 24 24

“คุณกลัวอะไร?” เขาถามขณะมือหนาลูบล้ไปบนต้นขาของหญิงสาวซึ่งอยู่ภายใต้กางเกงวอร์ม

“ฉันกลัวว่าจะมีใครมาเห็นเข้าค่ะ...เรากลับกันเถอะนะคะ”

“ที่นี่เป็นที่ส่วนตัวของผม ที่สำคัญแทบไม่มีทางเดินเท้าขึ้นมาที่นี่ ไม่มีใครมาเห็นเราตอนนี้หรอก โรส”

คำว่า เรา ทำให้รสิการู้สึกว่าเธอใกล้ชิดกับดอมมินิคอย่างที่ไม่เค...