บทที่ 28 28

แล้วเธอก็มาหยุดอยู่ท่ามกลางป่าสนอันเงียบเหงา ชายคนเมื่อครู่หายไปแล้วแต่เธอกลับรู้สึกถึงความกลัวที่จู่ ๆ ก็เกิดขึ้นมาเฉย ๆ รสิการู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่าง ผู้ชายคนนั้นเป็นใครกัน เธอถามตัวเองซ้ำ ๆ ก่อนจะหันหลังกลับ

“อุ๊ย!” รสิการ้องออกมาเมื่อหันหลังไปและเกือบชนเข้ากับร่างของใครคนหนึ่ง หญิงสาวหยุดชะ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ