บทที่ 2 วันแรก

“แม่คะ ลลิลกลับมาแล้ว ทำแม่ไม่เปิดไฟเลย ” กัณต์ชนิตลูกสาวคนเดียวของเกสรา กลับจากทำงานวันแรกของเธอ

“แม่คะ แม่ได้ยอนลิลไหมคะ”

บ้านทั้งหลังเงียบสนิท ไม่มีไฟสักดวงในบ้านถูกเปิด หญิงสาวสัมผัสได้ ว่ามีอะไรบ้างอย่างเกิดขึ้นที่บ้านแน่ๆ เธอรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนของมารดาทันที ภาพที่เธอเห็น โดยที่ไม่ต้องเปิดประตูเสียด้วยซ้ำ ลลิลขาอ่อนทรุดตัวลงอย่างหมดแรง

“แม่......” หญิงสาวตะโกนสุดเสียง

ภาพเกสราน้ำลายฟูมปาก นอนตาค้างอยู่ข้างเตียงนอน ลลิลเขย่าตัวมารดา แนบหูกับหน้าอกด้วยความหมายว่าหัวใจของแม่เธอจะยังเต้นอยู่ แต่มันไร้วี่แวว มารดาของเธอจากไปแล้ว

หญิงสาวตั้งสติโทรหาตำรวจ และโทรหาทัตเทพผู้เป็นบิดา เวลานี้ เธอไม่สามารถทำอะไรมากไปกว่านี้ได้ จึงได้แต่นอนกอดศพมารดา ร้องไห้ รอจนกว่าทุกคนจะมาถึงบ้านของเธอ

“ลลิล พ่อมาแล้วลูก” ทัตเทพสวมกอดลูกสาวที่กำลังตกใจ

“พ่อคะ แม่ทำไมทำแบบนี้ ทำไมแม่ทิ้งเราไป” หญิงสาวร้องไห้คร่ำครวญอยู่ในอ้อมกอดของบิดา

“ไว้เราค่อยคุยกัน ตอนนี้ลูกต้องตั้งสติ อย่างไรแม่เขาก็จากเราไปแล้ว ยังมีอีกหลายอย่างที่เราต้องจัดการให้แม่เขา ตั้งสตินะลูก พ่อขอไปคุยกับทางตำรวจก่อน”

ทั้งชีวิตของกัณชนิต หรือที่พ่อกับแม่เรียกเธอว่าลลิล เธอมีแค่เพียงบิดาและมารดา พ่อของเธอต้องออกไปทำงานนอกบ้าน เธอกับแม้จะใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันเสียส่วนใหญ่ เรียกได้ว่า เหมือนเป็นเงาของกันและกัน

นี่เธอก็เพิ่งจะเรียนจบ วันนี้เป็นวันแรกของการทำงาน แทนที่เธอจะได้กลับมาเล่าความสุขให้แม่ฟัง แต่กลับต้องมาเห็นมารดาอยู่ในสภาพนี้ หัวใจของเธอมันเหมือนถูกฉีกออกเป็นชิ้นๆ

หลังจากเสร็จสิ้นงานศพแม่ของเธอ มันคงเป็นเวลาที่เธอควรจะรู้ถึงสาเหตุของความทุกข์ที่ทำให้มารดาของเธอ ตัดสินใจสร้างกรรมหนัก ด้วยการฆ่าตัวตาย ทั้งที่ตอนเช้าในวันนั้น เธอและแม่ยังยิ้มยังกอดกันอยู่เลย

“พ่อคะ ลลิลอยากรู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ทำไมแม่ถึงทำแบบนี้ มีคนบอกว่าเพราะพ่อมีคนอื่น แม่เลยเสียใจ” หญิงสาวบอกตามที่ได้ยินมา

“แล้วลูกเชื่อเขาไหม” ทัตเทพถามแบบหยั่งเชิง

“ไม่เชื่อ อย่างไรก็ไม่เชื่อ ตั้งแต่เล็กจนโต ลลิลไม่เคยเห็นพ่อกับแม่ทะเลาะกันเลย แม่บอกเสมอว่าพ่อรักลลิลกับแม่มาก พ่อยอมทำงานหนัก เพราะทำเพื่อเราสองคน” หญิงสาวโอบเอวผู้เป็นพ่อด้วยความรัก

“ใช่ลูก พ่อยอมเหนื่อยทำงานคนเดียว เพราะอยากให้ลูกกับแม่สบาย แต่ช่วงนี้ บริษัทเรามีปัญหา พ่อไปกู้หนี้นอกระบบมา พวกมามันมาตามทวง มันขู่จะฆ่าพ่อ แม่เขาเครียด และลลิลก็รู้ว่าแม่เขาห่วงพ่อมากแค่ไหน และนี่คงเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาตัดสินจากพวกเราไป”

“แม่ไม่น่าคิดแบบนี้เลย ลลิลก็เรียนจบแล้ว ไม่มีใครทิ้งพ่อให้สู้คนเดียวแน่ๆ”

“หนูรักพ่อมากไหม” ทัตเทพทำเสียงซึ้งใส่ลูกสาว

“รักมากว่าชีวิตของลลิลอีกค่ะ” คนเป็นลูกตอบออกจากหัวใจ

“ถ้าพ่อไม่ไหวจริง พ่อจะขอให้หนูช่วยอะไรพ่อสักอย่างนะ” ถึงแม้ลลิลจะไม่ใช่ลูกแท้ของเขา แต่ถ้ามันมีทางเลือกที่ดีกว่า เขาก็ไม่อยากทำ ตามที่ลูกชายเจ้าของบ่อนต้องการ

“ตายแทนพ่อลลิลก็ทำได้ค่ะ” สองพ่อลูกนั่งกอดกันอย่างผูกพัน อีกคนผูกพันด้วยคิดว่าเป็นสายเลือด แต่อีกคนผูกพันเพราะเลี้ยงดูมาตั้งแต่เกิด

ทัตเทพตัดสินใน เอาเงินที่ได้จากงานศพของภรรยา ไปเล่นเสี่ยงโชค เขาหวังว่าครั้งนี้ เขาคงต้องดวงดี จะได้มีเงินมาใช้หนี้ให้เจ้าหนี้จอมโหด ลลิลจะได้ไม่ต้องมาเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้

“เอ้าเมียตาย ได้มาเยอะสิท่า ถึงได้มีเงินเป็นฟ่อนมาเล่นแบบนี้” ฤทธิ์เดินมากอดคอลูกค้าของบ่นอย่างเจ้าเล่ห์