บทที่ 18 18

ชายหนุ่มหรี่นัยน์ตามองหญิงสาว “งานอะไร?”

“ก็เป็นโสเภณียังไงล่ะคะ!...ขายตัวแลกเงิน บางทีครั้งเดียวฉันอาจมีเงินพอที่จะใช้เดินทางกลับบ้านเลยก็ได้ ถึงแม้ฉันจะต้องกลายเป็นคนเร่ร่อนอย่างที่คุณว่า”

“นีน่า!”

คลีฟลั่นเสียงออกมาด้วยความเดือดดาล สันกรามบนใบหน้าคร้ามเข้มถูกขบเข้าหากันแน่นในขณะที่นิตาเหยียดยิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ