บทที่ 32 32

ประกายพร่างพรายฉาดฉายอยู่ในดวงตาของคลีฟ ริมฝีปากของเขาเม้มเข้าหากันเบา ๆ ก่อนที่จะเอ่ยขึ้นว่า

“คุณคงอยากเก็บไว้เป็นค่าเครื่องบินกลับเมืองไทยสินะ”

“ค่ะ...ท่านประธาน...ดิฉันคิดว่าไม่มีอะไรที่จำเป็นต้องใช้จ่าย...ตอนนี้”

“ก็ดี”

น้ำเสียงของเขาเริ่มเครียดขึ้นเล็กน้อยก่อนถ้วยกาแฟจะถูกวางกลับลงไปในถาด ค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ