บทที่ 40 40

“ผมฟังเพลงไซเลนท์ แมน (Silent man) ของดรีม เธียเตอร์ (Dream Theatre) นับพัน ๆ หน...มันทำให้ผมคิดถึงตัวเองอยู่ตลอดเวลา”

เสียงทุ้มห้าวดังขึ้นเมื่อบทเพลงนั้นจบลงและมันปลุกให้หญิงสาวที่กำลังจะปิดเปลือกตาด้วยไม่ปรารถนาจะรับรู้สิ่งใดตื่นขึ้นจากภวังค์ฝันอีกครั้ง นัยน์ตาคู่งามจับจ้องอยู่ที่เสี้ยวหน้าคร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ