บทที่ 6 6
“ว่ายังไงล่ะ คุณนิต้า” คลีฟหันมาถามหญิงสาวที่ยืนในท่าสงบนิ่ง เธอจะพูดอะไรได้เล่านอกจาก
“ค่ะ...ฉันพร้อมที่จะทำงานวันนี้ค่ะ”
ลอว์สันยิ้มกว้าง “โอ...ฉันคิดไม่ผิดเลยที่ให้นายช่วยเหลือ ผมบอกคุณแล้วนิต้าว่าเพื่อนของผมคนนี้เป็นคนใจกว้างมากทีเดียว”
ลอว์สันและคลีฟต้องชะงักเมื่อนิตายกมือขึ้นพุ่มไหว้ โดยเฉพาะคลีฟ หัวใจของเขากำลังถูกสั่นไหวจากทุกการกระทำของหญิงสาวชาวไทยที่เธอทำเสมือนว่าไม่เคยรู้จักเขา
“ขอบคุณมากนะคะท่านประธาน...ดิฉันจะไม่มีวันลืมบุญคุณของท่านไปชั่วชีวิต”
น้ำเสียงของนิตาดูเหมือนปกติหากทว่ามันกลับเป็นน้ำเสียงที่แปลกเปลี่ยนไปสำหรับประธานเวสเนอร์ กรุ๊ป แต่บุรุษเจ้าของนัยน์ตาสีน้ำเงินเข้มราวประกายของแซฟไฟร์กลับกดเก็บความรู้สึกบางอย่างที่กำลังทะลักล้นขึ้นมาจากใต้จิตสำนึกไว้ด้วยสีหน้าอันเรียบเฉย คลีฟหันไปกดอินเตอร์คอมเพื่อเรียกเลขาหน้าห้องของเขาเข้ามาขณะที่ลอว์สันเดินมาหยุดข้างหญิงสาว
“ฉันจะให้แองเจิลพาคุณนิต้าไปที่แผนกรองเท้าบุรุษพร้อมทั้งให้เธอจัดเตรียมชุดฟอร์มของพนักงานให้คุณนิต้าด้วย...หวังว่าคุณคงจะทำงานที่เวสเนอร์อย่างมีความสุข”
น้ำเสียงของคลีฟหนักแน่นในตอนท้ายและมีเพียงนิตาเท่านั้นที่จับสำเนียงนั้นได้ หญิงสาวเก็บกลั้นลมหายใจที่อยากจะระบายออกมา สิ่งที่เธอคิดฝันราวสูญสลายกลายเป็นอากาศธาตุ เธอคิดว่าสิ่งแรกที่จะทำหากได้เจอ เขาคนนั้น คือการเข้าไปสวมกอดและมอบริมฝีปากหวานฉ่ำแก่เขาอย่างที่เธอเคยปฏิบัติมันมาเสมอ จุมพิตแสนหวานที่ยังคงตราตรึงอยู่ในหัวใจของหญิงสาว ทว่าบัดนี้เธอสัมผัสได้เพียงความว่างเปล่าและความเจ็บปวดของตัวเธอเอง
ความมืดโรยตัวลงมาโอบล้อมมหานครนิวยอร์คอีกครั้ง นิตาในชุดฟอร์มพนักงานของห้างเวสเนอร์กลับมายังห้องชุดที่ลอว์สันบอกว่ามันเป็นห้องที่คลีฟซื้อเอาไว้ได้ประมาณปีหนึ่งแล้วตั้งแต่เขาขึ้นรั้งตำแหน่งประธานใหญ่ของกลุ่มบริษัทเวสเนอร์ กรุ๊ป
เพื่อนใหม่ที่ดีที่สุดของเธอในเวลานี้กลับไปแล้วหลังจากที่เขามาส่งเธอถึงหน้าห้อง ทว่าคำพูดของลอว์สันที่กล่าวถึงประธานเวสเนอร์ กรุ๊ป เพื่อนของเขายังล่องลอยในความคิดของหญิงสาว
“ผมพึ่งสนิทกับคลีฟเมื่อตอนที่เขากลับมาจากสนามรบในอิรัก ใช่...คุณคงไม่เชื่อล่ะซีนิต้า ว่าประธานกลุ่มเวสเนอร์ กรุ๊ป บริษัทที่มีมูลค่าสูงสุดของสหรัฐจะเคยเป็นทหารและผ่านสมรภูมิสุดโหดในประเทศตะวันออกกลางมาก่อน...จริง ๆ แล้วคลีฟเป็นลูกบุญธรรมเพียงคนเดียวของตระกูลเวสเนอร์ ก่อนหน้าที่โธมัส เวสเนอร์พ่อบุญธรรมของเขาจะเสียชีวิตได้ทำพินัยกรรมยกทรัพย์สินทั้งหมดให้คลีฟและให้เขาเข้ามารับตำแหน่งประธานบริหารสูงสุดของเวสเนอร์ กรุ๊ปหลังจากที่เขากลับมาจากอิรักได้ประมาณหนึ่งปี คลีฟลาออกจากหน่วยรบพิเศษของกองทัพบกและเข้ารับตำแหน่งใหญ่ในกลุ่มบริษัทเวสเนอร์ กลายเป็นนักธุรกิจเต็มตัวซึ่งเขาก็ทำมันได้ดีเสียด้วย...แค่เพียงไตรมาสแรกที่เขาเข้ารับตำแหน่งก็ทำให้เวสเนอร์ กรุ๊ปมีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นจากการทำกำไรทั้งในสหรัฐและทั่วโลก...เกินร้อยเปอร์เซ็นต์”
ลอว์สันบอกเธอเช่นนั้น มันเป็นคำอธิบายเกี่ยวกับภูมิหลังของคลีฟซึ่งเธอไม่เคยรู้มาก่อนและเป็นเรื่องที่น่าตกใจสำหรับหญิงสาวที่เดินทางมาไกล ข้ามน้ำข้ามทะเลมาถึงอเมริกาเพื่อจะรับรู้ความเปลี่ยนแปลงอย่างคาดไม่ถึง
“แต่เขาเป็นคนที่ค่อนข้างเก็บตัว คลีฟไม่ค่อยเปิดเผยเรื่องของตัวเองให้ใครฟัง เขาเหมือนบุรุษลึกลับที่สร้างสีสันให้พวกที่คอยเฝ้าติดตามเพราะอยากรู้ความเคลื่อนไหวของมหาเศรษฐีหนุ่มอายุยังไม่ถึงสามสิบที่ทั้งหล่อและฉลาดคนนี้ พวกเขาอยากรู้ว่าคลีฟ เวสเนอร์มีชีวิตยังไง เขาจะแต่งงานเมื่อไหร่ มีใครที่เขาเก็บซ่อนไว้หลังฉากบ้างหรือเปล่า...ผมหมายถึงผู้หญิงน่ะนิต้า”
ซึ่งเขาเคยมี...และประวัติส่วนนี้เขาก็คงไม่เคยเปิดเผยให้ใครได้รับรู้นอกจากตัวเธอที่พยายามดั้นด้นมาถึงอเมริกาก็เพราะเขา
คลีฟ เวสเนอร์
หญิงสาวถอนหายใจพร้อมกับความคิดใหม่ที่ว่าเธอคงไม่อาจพักอยู่ในภายในห้องชุดอันหรูหรานี้ได้อีกต่อไป ตอนนี้เธอเหมือนเริ่มต้นใหม่ ตั้งต้นใหม่ทุกอย่างแม้แต่กับคนที่เคยรู้จักก็ตาม นิตาค่อย ๆ เก็บเสื้อผ้าของเธอลงกระเป๋าเดินทางเพียงใบเดียวที่ติดตัวมาด้วย เธอตั้งใจแน่วแน่ที่จะบอกลอว์สันว่าพรุ่งนี้จะต้องหาที่อยู่ใหม่เพราะถึงแม้เพื่อนของเขาจะมีน้ำใจแต่เธอคงไม่อาจพักอาศัยให้ห้องชุดที่มันหรูหราเกินฐานะของเธอได้อีกต่อไปแล้ว
นิตาทิ้งร่างบอบบางของเธอลงบนเก้าอี้นวมตัวใหญ่ภายในห้องชุดสุดหรูหลังจากเก็บข้าวของลงกระเป๋าเดินทาง หญิงสาวไม่อยากเชื่อว่าโชคชะตาจะพัดพาให้เธอได้เจอกับคนที่พยายามตามหาในที่สุด แล้วโชคชะตาก็พลิกผันเพื่อที่จะได้หัวเราะเยาะผู้หญิงคนหนึ่ง ผู้ซึ่งไร้เกียรติและไร้ค่าเมื่ออยู่ต่อหน้าบุรุษสูงส่งผู้นั้น
ซึ่งลอว์สันไม่เคยล่วงรู้ว่าเสี้ยวหนึ่งในชีวิตของคลีฟเคยผ่านอะไรมาบ้างนอกเหนือจากที่เขารู้ หญิงสาวหยิบล็อคเก็ตที่ห้อยคอขึ้นมาและเปิดมันออกดู ภาพของใครคนหนึ่งภายในนั้นยังคงเหมือนเดิมไม่เปลี่ยนแปลง ไม่ว่าจะเป็นใบหน้าคมสัน เรือนผมสีน้ำตาลบรูเน็ต นัยน์ตาสีน้ำเงินเป็นประกายดุจแซฟไฟร์ และริมฝีปากได้รูปที่เสมือนมีรอยยิ้มน้อย ๆ ส่งผ่านความอบอุ่นมายังเธอ
