บทที่ 127

ซูฉางเซี่ยวไม่คิดเลยว่า นางหักหลังซือจ้านเหยียนขนาดนั้น แต่เขาก็ยังเป็นห่วงนาง

นางตื้นตันจนน้ำตาคลอหน่วย จากนั้นก็ส่ายหน้า ด้วยสีหน้าทนทุกข์ "หากย้อนเวลากลับไปได้ก็คงจะดี ต่อให้ข้าต้องทรยศต่อท่านพ่อและวงศ์ตระกูล ข้าก็จะเลือกอยู่กับเจ้า"

ในตอนนี้เอง ก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากตำหนักโซ่วคัง

ซูฉางเซี่ยวตกใ...