บทที่ 132

ในตอนนี้เอง จิ้นอ๋องก็ช่วยซูฉางเซี่ยวขึ้นมาบนฝั่ง เมื่อขึ้นมาแล้ว ซูฉางเซี่ยวก็ร้องไห้ออกมาทันที นางหดตัวอยู่ในอ้อมกอดของจิ้นอ๋องอย่างหวาดกลัว เหมือนสัตว์ตัวเล็ก ๆ ที่ไม่ประสีประสา พร้อมกับมองมาที่หนิงอวิ้นหยูวอย่างตื่นกลัว ร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา "จ้านหวางเฟย ข้ากับเจ้าไร้ความบาดหมางต่อกัน แล้วไฉนเ...