บทที่ 138

กล่าวจบ นางก็นอนลงต่อ แล้วดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมตัวเองเอาไว้

ซือจ้านเหยียนไม่สนใจนาง สายตาของเขาจดจ้องเปลวเทียนแน่นิ่ง ตกอยู่ในภวังค์ความคิดบางอย่าง

หากศัตรูแข็งแกร่งเกินไป นั่นไม่ใช่ปัญหา เขาสามารถค่อยเป็นค่อยไป โจมตีรากฐานของอีกฝ่ายให้สั่นสะเทือนไปทีละขั้นได้ ไม่ช้าก็เร็วอีกฝ่ายต้องล้มแน่ ๆ

คิดมาถึง...