บทที่ 16

หนิงอวิ้นหยูวรู้สึกหนาวเย็นแผ่นหลัง ความหนาวแผ่ซ่านไปทั่วสรรพางค์กาย

แต่ซือจ้านเหยียนกลับรีบเดินเข้าไปอุ้มมู่หนิงเอ๋อร์อย่างอ่อนโยน แล้วเดินจากไปไม่แม้แต่หันกลับมามอง

ราวกับว่าหากอยู่ที่นี่ต่อแม้เพียงเสี้ยววินาที ก็จะทำให้เขารู้สึกขยะแขยงอย่างไรอย่างนั้น

ด้านหนิงอวิ้นหยูวอยากให้เขาออกไปเร็ว ๆ จะได้ไ...