บทที่ 160

"ซือจ้านเหยียน... อื้อ..." หนิงอวิ้นหยูวอยากผลักซือจ้านเหยียนออก แต่กลับถูกเขาปิดปากจนต้องกลืนคำพูดลงไป

เขากักตัวและกดข่มนางไว้อย่างบีบบังคับ ลิ้มชิมริมฝีปากหอมหวานของนางอย่างโลภมาก

แต่ไหนแต่ไรเขาไม่เคยตื่นตัวขนาดนี้มาก่อน

ถึงจะเป็นมู่หนิงเอ๋อร์ เขาก็ไม่มีความรู้สึกใด ๆ ตรงกันข้ามกับผู้หญิงที่เป็นลู...