บทที่ 170

"ลูก?" ซือจ้านเหยียนเอ่ยเสียงแผ่วปนสั่นเครือ

"ใช่ ข้าอยากมีลูกให้เจ้า ตอนที่เจ้างานยุ่งจนมาอยู่กับข้าไม่ได้ ข้าจะได้มีลูกของเราคอยอยู่ข้าง ๆ มีลูกก็เหมือนได้เห็นเจ้า ลูกเป็นที่พึ่งทางใจของข้า เปรียบดั่งผลึกอัญมณีความรักของเรา และลูกเกิดก็มาจากความรักของเรา ต้องทะนุถนอมและหวงแหนให้มากกว่าเงินทอง" มู่...