บทที่ 197

นางหันหน้าหนีอย่างเฉยชา ทำเป็นมองทิวทัศน์ข้างนอก ไม่สนใจซือจ้านเหยียน

เมื่อคืนซือจ้านเหยียนเหมือนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน ฉุดกระชากเสื้อผ้าของนางอย่างบ้าคลั่ง ซ้ำยังคิดจะขืนใจนาง ตอนนี้นางเกลียดเขาเข้ากระดูกดำ แล้วจะไปมีสีหน้าดี ๆ ให้เขาได้อย่างไร

น่าเจ็บใจ ที่ดวงตาคมกริบและลุ่มลึกดุจเหยี่ยวของเขา สามารถ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ