บทที่ 20

"ถ้าข้าไม่กล้า ก็คงไม่แต่งเข้ามาในสถานที่อันโหดร้ายอย่างจวนจ้านอ๋องเพียงลำพังหรอก!" เสียงของหนิงอวิ้นหยูวดังก้องขึ้นมา

ในเมื่อไม่ปล่อยให้นางอยู่ดี ๆ เช่นนั้นก็อย่าหวังว่าคนอื่นจะได้อยู่ดี ๆ เหมือนกัน

แค้นก็ต้องรู้จักเอาคืน นี่เป็นข้อได้เปรียบเพียงหนึ่งเดียวที่หนิงอวิ้นหยูวมีมาตลอดตั้งแต่โตเป็นผู้ใหญ...