บทที่ 200

ซือจ้านเหยียนส่งเสียงอื้ออึงออกมา จากนั้นก็ฟาดฝ่ามือตบนักฆ่าที่ซุ่มโจมตีเขาจนตัวปลิว พร้อมกันนั้น ก็ใช้กำลังภายในสลัดดาบบนแผ่นหลังให้หลุดออกไป

หนิงอวิ้นหยูวกอดซือจ้านเหยียนไว้ ทันใดนั้นก็ยื่นมือออกไปคลำบริเวณแผ่นหลังของเขา ก็สัมผัสโดนของเหลวหนืด ๆ นางจึงเอื้อมมือกลับมาดู

พระเจ้า นี่มันเลือดทั้งนั้น ...