บทที่ 23

เมื่อครู่หนิงอวิ้นหยูวถูกซือจ้านเหยียนโยนลงกับพื้น จนแผลบนหลังของนางปริแตกเลือดไหลซิบ เจ็บจนนางต้องขมวดคิ้วแน่น กัดฟันกลั้นเจ็บจนตัวสั่นเทิ้ม

หยุนเอ๋อร์เห็นเช่นนั้น ก็ตกใจกลัวจนน้ำตาไหลพราก "นายหญิง เป็นอย่างไรบ้างเจ้าคะ เจ็บหรือไม่? ประเดี๋ยวบ่าวช่วยดูให้"

"ไม่เป็นไร แค่แผลปริแตก เจ้าเปิดถุงผ้าแล้ว...