บทที่ 36

เมื่อเห็นภาพนี้ ซือจ้านเหยียนก็นิ่งอึ้ง

เขาไม่เคยเห็นนางน่าดึงดูดขนาดนี้มาก่อน

ท่าทางเป็นธรรมชาติปล่อยตัวปล่อยใจเช่นนี้ เป็นอะไรที่เขาไม่เคยเห็นจากนางเลยสักครั้ง

เขาคิดไม่ถึงเลยว่า นางจะเขียนบทกวีได้ ทั้งยังเขียนได้ไพเราะถึงเพียงนี้

ดวงตาของเขาทอแววสงสัยใคร่รู้ หนิงอวิ้นหยูวในอดีตทำอะไรไม่เป็นสักอย่...