บทที่ 37

เขาใช้ชีวิตอย่างทุกข์ทรมานทุกวัน แต่บุตรสาวของคนที่ฆ่าพ่อเขา กลับร่ำสุราอย่างสบายใจเฉิบ เขาจะไปยอมได้อย่างไร

ตราบใดที่มีเขาอยู่ นางก็อย่าหวังว่าจะได้มีความสุข

ความเจ็บเสียดจากปลายคาง ทำให้หนิงอวิ้นหยูวพลันได้สติ

ยามเมื่อนางลืมตาขึ้น ก็เห็นใบหน้าหล่อเหลาของซือจ้านเหยียนในระยะประชิด ไหนจะดวงตาที่ลุกโช...