บทที่ 438

ตอนที่เขาเดินออกไป พบว่าฝนหยุดแล้ว จือโม่และจือหยู่วเฝ้าอยู่ข้างนอก ทั้งสองคนเห็นเขาเดินออกมาก็ทำหน้าสงสัย

"ท่านอ๋อง ท่านจะค้างที่เรือนหนิงเยียนไม่ใช่หรือ? ทำไม..." จือหยู่วว่า

"หรือพวกเจ้าลืมไปแล้ว ข้ายังมีงานทหารต้องจัดการอยู่?" ซือจ้านเหยียนมองทั้งสองคนสายตาเย็นชา

เจ้าสองคนนี้ ฉลาดหน่อยได้ไหม สาว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ