บทที่ 441

"พระเจ้าช่วย!" หนิงอวิ้นหยูวเหมือนเห็นผี เด้งออกจากอ้อมกอดของซือจ้านเหยียนอย่างรวดเร็ว "ทำไมท่านกอดข้า? เมื่อคืนท่านทำอะไรข้า?"

หนิงอวิ้นหยูวพูดจบรีบถอยไปสองก้าว หยิบผ้าห่มพันตัวเองไว้

นางรีบสำรวจเสื้อผ้าของตัวเอง เห็นว่าเสื้อผ้าไม่ถูกถอด

เห็นเสื้อผ้าของนางยังเรียบร้อยดี ไม่ได้ถูกถอดนางถึงถอนหายใจโล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ