บทที่ 45

ขณะที่หนิงอวิ้นหยูวกำลังครุ่นคิดอยู่นั้น ก็พบว่าพวกซือจ้านเหยียนเข้ามายืนล้อมนางเอาไว้แล้ว นางจึงเอ่ยพูดออกไปทันทีว่า "ท่านอ๋อง จือโม่ต้องพักผ่อน ข้าจะทำการรักษาให้เขา และต้องการความสงบ รบกวนเจ้าให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องออกไปก่อน เหลือไว้เพียงหยุนเอ๋อร์เป็นลูกมือข้าก็พอ"

"แล้วข้าล่ะ?" ซือจ้านเหยียนล่ะอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ