บทที่ 472

องค์หญิงใหญ่ตกใจทันที นางตกใจรีบลุกนั่งก็ไม่รู้เอาแรงมาจากไหน พยายามถอยไปด้านหลังเตียง "ไอ้สารเลว เจ้าเป็นลูกชายของเว่ยกั๋วฮูหยิน? หากเจ้ากล้าลวนเกินข้า ข้าจะไม่ปล่อยเจ้าแน่!"

ในงานเลี้ยงเมื่อครู่ เหมือนนางจะเคยเห็นซื่อจื่อคนนี้

ซื่อจื่อคนนี้มักใช้สายตาจาบจ้วงมองนาง นางรู้สึกอึดอัดมากก็หันหน้าหนีไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ