บทที่ 550

นางดีใจในทันทีรีบเดินไปทางแม่นมเสวี่ย “เป็นข้าเองแม่นม”

“อา ที่แท้เป็นหวางเฟย หวางเฟยท่านมาอยู่ที่นี่ทำไมเจ้าค่ะ?” แม่นมเสวี่ยเห็นว่าเป็นหนิงอวิ้นหยูว ก็จากเย็นชาเป็นเอ็นดูในทันที มองทางด้วยใบหน้าเอ็นดู แม้แต่เสียงเย็นชาเดิมก็กลายเป็นเสียงเล็กเสียงน้อยอ่อนโยนขึ้น

นางปรนนิบัติอยู่ข้างกายไทเฮาหลายปี ...