บทที่ 557

คำพูดของเขาไพเราะมาก เพียงแต่น้ำเสียงกลับเย็นยะเยือกแฝงคำที่ไม่ยอมให้เอ่ยสงสัย

องค์หญิงเจ็ดกัดริมฝีปากมองเขา กะพริบตาอย่างร้อนตัวรีบก้มหน้าลงในทันที

หนิงอวิ้นหยูวคิดไม่ถึง ซือจ้านเหยียนจะยืนออกมาปกป้องนาง นางพูดทันทีว่า “ไม่เป็นไร ถึงแม้จวนจ้านอ๋องเตรียมของขวัญแล้ว แต่ข้าก็เตรียมของขวัญเล็กๆให้เสด็จ...