บทที่ 577

เหล่านักฆ่าเห็นจือหยู่วและพวกจือโม่ออกจากที่มืดมากะทันหัน นิ่งไปเหมือนว่าคาดไม่ถึงทันที

ในเวลานี้ นักฆ่าที่เป็นหัวหน้าในนั้นยกมีดโค้งในมือ จ้องซือจ้านเหยียนและหนิงอวิ้นหยูวในอ้อมกอดเขาอย่างโหดเหี้ยม พูดเสียงเย็นว่า “จ้านอ๋อง รู้เหตุการณ์ก็มอบไข่มุกราตรีออกมา พวกเราจะเว้นชีวิตพวกเจ้า หากพวกเจ้าไม่มอบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ