บทที่ 726

และจิ้นอ๋องเฟยกลายเป็นตัวตลก ทำให้นางโมโหจริงๆ

ไม่นาน หนิงอวิ้นหยูวก็เต้นจบ กลิ่นหอมบนตัวนางจายหาย เหล่าผีเสื้อก็บินออกไปโดยธรรมชาติ ตอนนางหยุดอยู่กับที่ พบว่าทุกคนด้านล่างเวทีอ้าปาก มองนางตาค้างเหมือนคนปัญญาอ่อน

นางมองทุกคนอย่างเขินอาย พวกเขาเป็นอะไรไป? ทำไมเงียบกันหมด?

"มะ มหัศจรรย์จริง!” ทันใดนั้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ