บทที่ 79

บรรยากาศข้างนอกในยามเหมันต์ เต็มไปด้วยหิมะขาวโพลน ทุกสรรพสิ่งปกคลุมไปด้วยหิมะ ตกใส่หลังคาบ้านเรือนเหมือนพรมสีขาว เกล็ดน้ำแข็งเกาะบนต้นไม้และชายคาบ้าน แหลมคมดุจมีด

ในตอนนี้เอง มู่หนิงเอ๋อร์ก็จามออกมาอย่างกะทันหัน

ซือจ้านเหยียนเห็นดังนั้น ก็รีบโอบนางเข้ามาในอ้อมกอด หันไปพูดเสียงเข้มกับหนิงอวิ้นหยูวว่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ