บทที่ 863

“องค์ไท่จื่อ เจ้าหญิงออกมาแล้ว” หลิวรู่หยานกัดมือของเธอด้วยความตื่นเต้นเมื่อเธอเห็นหนิงหยุนหยูออกมา

“ฉันรู้” ซือจ่านหยานเงยหน้าขึ้น สายตาของเขามองชัดเจน และมีรอยยิ้มที่หายไปนานในดวงตาของเขา “มาที่นี่ ฉันจะพาคุณไปที่พระราชวัง”

ร่างของซือจ่านหยานถูกปกคลุมไปด้วยแสงแดด ราวกับเทพเจ้าที่ลงมาจากสวรรค์ มีเง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ