บทที่ 885

มู่หนิงเอ๋อร์มองซือจ้านหยานด้วยความตื่นเต้น ดวงตาของเธอแดงก่ำด้วยความตื่นเต้น

"เมียจ๋า แกท้องแล้ว แกจะโดดใต้เตียงได้ยังไง ช้าๆ หน่อยได้ไหม" พี่เลี้ยงหวังยืนอยู่ข้างๆ เธอ เช็ดน้ำตาแห่งความดีใจ แม้จะไม่มีน้ำตาคลอเบ้าก็ตาม

บางครั้งเมื่อถึงเวลาต้องทำหน้าที่รับใช้ ก็ต้องทำหน้าที่ให้ดีที่สุดตามธรรมชาติ

จร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ