บทที่ 958

น้ำตาไหลรินออกมาจากดวงตาของเธอทีละหยด ราวกับลูกปัดที่ขาดออกจากเชือก ริมฝีปากของซื่อจ้านเหยียนได้ลิ้มรสน้ำตาเค็มๆ ทันที เขาเงยหน้าขึ้นมองและพบว่าเธอกำลังร้องไห้อยู่จริงๆ

ในขณะนั้น หัวใจเหล็กของเขากลับอ่อนลงทันที

เธอไม่ได้ขัดขืน แต่เพียงหลั่งน้ำตาเงียบๆ จ้องมองเขาด้วยดวงตาที่ไม่มีชีวิตชีวา

"หยูเอ๋อร์ ...