บทที่ 9

ถัดไปจากห้องเพรซซิเดนเชียล สวีท วิลเลียมจิบชาหลังจากทำงานเสร็จแล้ว

เขาถาม มาร์คัส อย่างเป็นกันเองว่า "ตอนนี้เธอกำลังทำอะไรอยู่?"

"เธอเหรอ? คุณหมายถึงคุณบราวน์เหรอ? เธอรับประทานอาหารที่เตรียมไว้สำหรับเธออย่างเอร็ดอร่อย แล้วเราก็พาเธอไปที่ห้องชุดเพื่อพักผ่อน บัตเลอร์รายงานว่าตอนนี้เธอกำลังอาบน้ำและดูเหมือนจะอารมณ์ดี!” มาร์คัส ตอบกลับ

เมื่อได้ยินเช่นนี้ วิลเลียมก็รู้สึกขบขัน โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขาจำได้ว่าเธอยืนอยู่ที่ล็อบบี้ด้วยน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม

เมื่อเห็นรอยยิ้มบนใบหน้าของวิลเลียม มาร์คัสก็รู้ว่าตอนนี้เขาอารมณ์กำลังดี

"สำหรับเมสันและโรนัลด์ พวกเขาต้องรู้สึกไม่สบายใจ หลังจากได้รับการปฏิบัติเช่นนั้น พวกเขาจะระบายความโกรธต่อคุณบราวน์หรือไม่?"

"แน่นอนอยู่แล้ว!"

"ถ้าอย่างนั้น ทำไมคุณถึงยังปกป้องข้างคุณบราวน์?" มาร์คัสรู้สึกสับสน

"ฉันอยากจะทำ มีอะไรผิดปกติไหม?" วิลเลี่ยมตอบอย่างใจเย็น

สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ มันเกิดขึ้นโดยที่เขาไม่ได้รู้ล่วงหน้า เขาจำทุกอย่างได้รวมถึงวิธีที่วาเลเรียกอดเขาด้วยหน้าแดงและรอยแดงเหมือนกลีบดอกไม้บนผ้าปูที่นอน

เมื่อคิดอย่างนั้น วิลเลียมก็รู้สึกร้อนเล็กน้อย และเขาก็รู้สึกประหลาดใจกับมัน ปกติเขาเป็นคนประพฤติตัวดี แต่ตอนนี้เขาสูญเสียการควบคุม เมื่อเขาเผลอคิดถึง มันไม่แปลกเกินไปเหรอ?

ในห้องสวีทข้างๆ วาเลเรียนอนหลับสนิทและไม่ตื่นจนกระทั่งถึงเวลาเก้าโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น

หลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จ อาหารเช้าก็พร้อมสำหรับบริการเธอ

และอาหารเช้าก็ยอดเยี่ยม หลังจากทานเสร็จแล้ว วาเลเรียกำลังจะออกไป

แต่จู่ๆ เธอก็นึกขึ้นได้ว่ายังไม่ได้จ่ายเงิน

เธอยังไม่เข้าใจว่า ทำไมเธอถึงสามารถกินและอยู่ได้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน

พวกเขาไม่กลัวว่าเธอจะจากไปโดยไม่จ่ายบิลเหรอ?

อย่างไรก็ตาม วาเลเรียไม่มีวันทำอย่างนั้น ดังนั้นเธอจึงไปที่แผนกต้อนรับและตรวจสอบบิล

มีค่าใช้จ่าย 168,888 ดอลลาร์ต่อคืนในห้องเพรซซิเดนเชียล สวีทพร้อมอาหารฟรี

แม้ว่าราคาจะสูงมาก แต่วาเลเรียก็ไม่สนใจมันมากนัก

เธอรู้สึกว่าเธอมีเงินมากพอที่จะจ่าย

เธอหยิบการ์ดจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้แคชเชียร์ แคชเชียร์เงยหน้าขึ้นมองด้วยรอยยิ้มหลังจากตรวจสอบบัตรแล้วพูดว่า "ฉันขอโทษ บัตรของคุณถูกระงับ!"

วาเลเรียหยุดครู่หนึ่ง แล้วเธอก็ยื่นบัตรอีกใบให้แคชเชียร์ แต่มันก็ถูกระงับเช่นกัน

แล้วเธอก็พบว่าบัตรธนาคารของเธอถูกระงับทั้งหมด

เธอไม่ได้คาดหวังว่าโรนัลด์จะระงับบัตรของเธอไว้เป็นเพื่อลงโทษ วาเลเรียโกรธจัด เธอจึงโทรหาโรนัลด์ทันที แต่เขาไม่ตอบ

แคชเชียร์ยังคงยิ้มให้วาเลเรีย และวาเลเรียรู้สึกละอายใจในเรื่องนั้น

ตอนนี้เธอกลัวว่าพวกเขาจะถือว่าเธอเป็นคนเสวยสุขเพราะได้เพลิดเพลินกับของหรูหราเหล่านี้โดยไม่ต้องจ่ายเงิน

เธอจะดูเป็นตัวตลก ถ้าเธอไม่สามารถจ่ายบิลได้

เมื่อเธออยู่ในภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออก ประตูลิฟต์วีไอพีก็เปิดออก และวิลเลียมก็เดินออกไปอย่างผ่าเผย

ในเวลาเดียวกัน วาเลเรียยืนอยู่ที่แผนกต้อนรับด้วยท่าทีกังวล เขาจึงเดินไปหาเธอแล้วถามว่า "เกิดอะไรขึ้น?"

"เขาอีกแล้ว!" วาเลเรียเต็มไปด้วยความขุ่นเคืองและสงสัยว่าชายผู้นี้มีความแค้นอะไรต่อเธอและพยายามจะหัวเราะเยาะเธอหรือไม่

ในคืนก่อนเขาจะทำลายชื่อเสียงของเธอ เช้าต่อมาเขาได้เห็นเธอร้องไห้อยู่บนถนน และตอนนี้เขาพบว่าเธอไม่มีเงินจ่ายค่าบิล

ทำไมเขาถึงมองเห็นตอนเธอตกระกำลำบากอยู่เสมอ?

เมื่อเห็นวาเลเรียเงียบ แคชเชียร์ก็บอกวิลเลียมว่า "บัตรของคุณผู้หญิงท่านนี้ถูกระงับ ดังนั้นจึงอาจเป็นปัญหาสำหรับเธอที่จะชำระเงินตอนนี้"

คำพูดของแคชเชียร์ทำให้วาเลเรียรู้สึกอายมาก เธอก้มศีรษะลงพร้อมกับใบหน้าแดงเข้ม

ทันใดนั้น เสียงอันน่าหลงใหลของชายผู้นั้นก็ดังขึ้น "ผมจะจ่ายเอง!"