บทที่ 171 ฉันเห็นเด็กได้ไหม 2

เฮนรี่ใส่ใจเสมอมา

เขาเอ่ยเสียงแหบแห้ง "สมัยก่อน เธอไม่ได้เป็นแบบนี้กับฉันนี่"

ข้างนอก แสงสนธยาทอดยาวไม่สิ้นสุด

ข้างใน ทุกอย่างอบอุ่นและสว่างไสว เกรซยืนอยู่ตรงนั้น ดูอ่อนโยนและนุ่มนวลใต้แสงอบอุ่น

เธอเหลือบมองเฮนรี่และพึมพำ "เพราะเราไม่เคยเท่าเทียมกันไงล่ะ! ตั้งแต่วันที่เราแต่งงานกัน เราไม่เคยอยู่...