บทที่ 569 มันยังเจ็บไหม?

หลังจากนั้น เจคอบพลิกตัวนอนตะแคง อกกระเพื่อมขึ้นลงขณะหอบหายใจ เหงื่อชุ่มกาย และชั่วขณะหนึ่ง ใบหน้าของเขาก็อ่อนโยนลงอย่างเห็นได้ชัดด้วยความโล่งอก

ครู่ต่อมา เมื่อลมหายใจของเขากลับสู่ภาวะปกติ เขาจึงหันไปหาเซราฟิน่า "เธออึดอัดหรือเปล่า"

เซราฟิน่านอนขดตัวหันหลังให้เขา เธอกอดตัวเองไว้แน่น ไหล่บางสั่นเทา...