บทที่ 718 ข้อเสนอ

ชั่วขณะอันยาวนาน ไม่มีใครขยับเขยื้อน ราวกับเวลาได้หยุดนิ่ง บรรยากาศระหว่างคนทั้งสองอัดแน่นไปด้วยความรู้สึกเปราะบางที่ไม่ได้เอื้อนเอ่ยออกมา

เอเวอรี่หันศีรษะเล็กน้อย ริมฝีปากของเขาเฉียดผ่านใบหูอ่อนนุ่มของอิซาโดรา สัมผัสแผ่วเบาจากเส้นผมของเธอที่ระผิวทำให้เขานึกถึงแม็กกี้…ตัวเล็ก อบอุ่น และต้องการการปก...