บทที่ 507 เหมือนการนั่งบนหมุดและเข็ม

ชายที่เดินเข้ามาดูเหมือนจะอายุประมาณสามสิบต้น ๆ รูปร่างปานกลาง หน้าตาสี่เหลี่ยม ใส่แว่นกรอบทองดูหรูหราและเท่ในเวลาเดียวกัน โดยเฉพาะดวงตาที่มีเสน่ห์อยู่หลังแว่นนั้น

เขาเดินเข้ามา ยิ้มขอโทษท็อดและแครอลที่นั่งอยู่หัวโต๊ะ แล้วพูดว่า "พ่อ แม่ ขอโทษครับ อาจารย์โทรมาแล้วคุยยาวกว่าที่คิด"

"ไม่เป็นไร พวกเร...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ