บทที่ 29 สะใจ

ใบหน้าสวยเชิดขึ้นแล้วก้าวมาข้างหน้า ภูดิศชะงักเท้าที่กำลังก้าวเดิน หยุดยืนอยู่กับที่มองหน้าเธอด้วยสายตาที่อิงวราอ่านไม่ออก ลูกน้องเปิดทางพร้อมกับก้มหัว เมื่ออิงวราเดินมาตรงหน้าเขา กรามแกร่งขบเขาหากันจนเป็นสันนูน บทที่เธอเดินผ่านไป กลิ่นหอมของกายสาวลอยมาเข้าจมูก ร่างสูงยืนนิ่งอยู่แบบนั้น จนกระทั่งเสี...