บทที่ 13 บทที่ 11 ปล่อยไป…

บทที่ 11 ปล่อยไป…

หญิงสาวร่ำลาทั้งพ่อและแม่ ก่อนจะปลีกตัวแยกออกมาก่อน เพราะพ่อต้องการดินเนอร์กับแม่ เธอเดินทอดน่องออกมาจากโถงทางเดินของห้องอาหาร ก่อนจะหยุดแวะที่ห้องน้ำเพื่อล้างมือสักหน่อย…

ในขณะที่ล้างมืออยู่...สิริศรเงยหน้าจ้องมองตัวเองผ่านเงากระจก ดวงตาดำขลับกลับหม่นหมองจนตัวเธอเองก็รู้สึกได้ จิต...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ