บทที่ 43 บทที่ 41 ความจริงที่เจ็บปวดใจ

บทที่ 41 ความจริงที่เจ็บปวดใจ

“ขอบคุณมากเลยนะคะน้องลูกศรที่เดินมาส่งพี่...” กาลเกล้ารู้สึกหน้ามืดและทำท่าจะล้มลงที่หน้าห้องตรวจ สิริศรรีบเดินมาดูด้วยความที่เธอเป็นหมอ แม้ในใจไม่อยากช่วยแต่ชีวิตคนสำคัญกว่าความโกรธแค้นในใจ

“ไม่เป็นไรค่ะ รถคุณคันไหนคะ”

“คันนั้นค่ะ” กาลเกล้าเดินก้าวไปหยุดอยู่ตรงหน้ารถ M...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ