บทที่ 19 กระท่อมน้อยในซอกเขา

พิณตะวันไม่ยอมแบ่งผ้าให้ มือใหญ่จึงเอื้อมมือกระตุกดึงไปห่มครึ่งหนึ่งเสียเอง พิณตะวันขยับนอนหันหลังให้ร่างสูง ไอลวิลขยับนอนหันหลัง ต่างคนต่างก็หลับตาลงเพราะเหนื่อย อากาศยิ่งดึกยิ่งเย็นจัด ต่อมาร่างเล็กก็งอตัวเมื่อรู้สึกถึงความเย็น ร่างสูงพลิกตัวเมื่อรู้สึกถึงร่างบางที่ขยับเอาหลังมาแตะ

"หนาวจังคืนนี้"...