บทที่ 2 พล็อต 2

เวลาเที่ยงคืน พิณตะวันอาบน้ำอีกครั้งแล้วก็เข้านอน อีกคนยังไม่มาถึง คงจะไปเที่ยวต่อกระมัง หญิงสาวนอนพลิกตัวไปมา จนกระทั่งประมาณตีหนึ่งจึงได้ยินเสียงประตูเปิดและปิด พิณตะวันจึงแกล้งนอนหลับ ปล่อยให้เขาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วก้าวขึ้นมานอนบนเตียง

ได้กลิ่นเหล้าฝรั่งจากร่างสูง... นายหัวคงไปเที่ยวผับมาแน่ ก็คงจะสนุกล่ะที่ได้รู้จักกับสาวสวย คุณมิรันตีอะไรนั่นก็สวยงามและสูงส่งคู่ควรกับเขาดีเหลือเกิน... พิณตะวันนอนหลับตาคิดไปเรื่อยเปื่อย ร่างสูงขยับนอนตะแคงแล้วยกแขนมาพาดตรงเอว ไออุ่นจากอกกว้างทำให้รู้สึกปลอดภัยและมีความสุขเสมอ จำความรู้สึกนี้ได้ดี มันถูกเก็บเอาไว้ในส่วนลึกสุดของความทรงจำ...

ลมหายใจร้อนเป่าปะทะที่ลำคอ ดูเหมือนใบหน้าของเขาจะซุกมาที่ซอกไหล่ พิณตะวันปล่อยให้เขากอดและนอนในท่านั้น เพราะเคยนอนด้วยกันมาแล้วแบบนี้ แต่ความรู้สึกในใจนั้นมันแปลกไปจากแต่ก่อนนิดหนึ่ง ตรงที่หัวใจมันเกิดเต้นแรงขึ้นมาอย่างไม่อาจทราบสาเหตุและไม่อาจควบคุมได้ อ้อมแขนแข็งแรงที่คุ้นเคยโอบกอดกระชับและขยับร่างมานอนชิดมากขึ้น...