บทที่ 32 อ้อมกอดที่แสนอุ่น

ไอลวิลเดินไปยังโซฟาตัวยาว... ร่างสูงขยับตัวนอนลงไป

"น้าย..."

เสียงเล็กเรียก

"หือ..."

"มานอนในนี้สิ...จะไปนอนทำไมที่โซฟา ขานายยาวอย่างกับไม้พะองแบบนั้น นอนไม่หนุกหรอก"

คนในห้องตะโกนดังออกมา ไอลวิลมองดูขายาวของตัวเองที่เกยเลยโซฟาไปประมาณฟุตหนึ่ง

"ไม่เป็นไร...เรานอนกรน ฉันขี้เกียจฟัง"

เขาแกล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ