บทที่ 18

“พูดพอรึยัง?”

ฉันมองหน้าคนทั้งสองตรงๆ พลางนวดข้อมือขวาของตัวเอง “กัญญา ในเมื่อต้องทำงานด้วยกัน เราต่างคนต่างก็ควรเว้นที่ว่างให้กันบ้างนะ”

“เธอใส่ร้ายฉันมาหลายครั้งแล้ว เพิ่มอีกสักครั้งก็คงไม่เป็นไร”

แล้วก็นิกโก้……

แค่เพียงย้ายสายตาไปมองเขา ฉันก็เห็นความรู้สึกผิดในแววตาของเขาได้

เรื่องถูกผิดไม่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ