บทที่ 70

หนูไม่โอเคเลยค่ะ ไม่โอเคเลยสักนิด แต่จะให้คุณย่าต้องมาเป็นห่วงไม่ได้

ยายขิมทำหน้าเคร่งขรึม พอได้ยินฉันพูด ในที่สุดท่านก็เงยหน้าขึ้นมา ในแววตาเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกมากมาย

ท่านจ้องเขม็งมาที่ฉัน ถึงกับทำให้ฉันอยากจะวิ่งหนีไปให้พ้นในวินาทีนี้

จะมีอะไรที่ทำให้เราอยากร้องไห้ไปมากกว่าการต้องเผยด้าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ