บทที่ 42 บทที่ 41

บทที่ 41

แรงสั่นไหว...และเสียงสะอื้นไห้ที่ดังอยู่ข้างเตียงผู้ป่วย ทำให้คนที่นอนใส่สายเครื่องช่วยหายใจ รู้สึกตัวตื่น เพียงแค่เธอปรับสายตามองภาพตรงหน้าให้ชัดเจน หัวใจเธอก็ขาดผึ่ง!

“ฮึกกก ฮืออออ” มือลีบเล็กเอื้อมมาจับหัวเค้าไว้...เธอไม่เคยเห็นเค้าร้องไห้เลยสักครั้ง ร่างหนาสะอึกสะอื้น ไหล่สั่นไหว เธอเห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ