บทที่ 100

มุมมองของอาเรีย

ฉันรู้สึกได้ถึงสายตาของลูเซียนที่จับจ้องมานานก่อนที่จะหันไปและสบตากับเขาที่กำลังมองอยู่พอดี แต่ถึงแม้จะถูกจับได้ เขาก็ยังคงจ้องมองฉันไม่วางตา แม้ใบหน้าจะเรียบเฉยไร้ความรู้สึก ทว่าดวงตาของเขากลับดูเศร้าและเต็มไปด้วยความโหยหา เขามองฉันอย่างลึกซึ้ง ราวกับว่าสามารถมองทะลุเข้ามาถึงแก่นกล...